Medicijnverslaving

Als je aan verslaving denkt, denk je niet zo snel aan een verslaving aan medicatie. Toch is een verslaving aan medicatie als een soort insluiper. In eerste instantie wordt de medicatie gebruikt om bepaalde klachten te verminderen, maar op een gegeven moment, zelfs als deze klachten al over zijn, ontstaat er een afhankelijkheid. Als je het gevoel hebt dat je niet zonder medicatie kan en er alles aan doet om de medicatie (opnieuw) te verkrijgen dan heb je last van een verslaving aan medicatie. 

In Nederland neemt het aantal medicijnverslaafden toe. Medicijnverslavingen worden in sommige gevallen zelfs in stand gehouden door de arts(en), zonder dat zij dit zelf door hebben. In sommige gevallen wordt er, bijvoorbeeld na een operatie, veel te veel of veel te zware medicatie voorgeschreven. De meeste mensen raken verslaafd aan: opioïden (opiaten), benzodiazepinen en anti-epilepticum. Er kan een geestelijke en lichamelijke verslaving ontstaan bij langdurig en verkeerd gebruik van bepaalde medicatie. Dit komt doordat er tolerantie ontstaat, er dus steeds meer van hetzelfde medicijn nodig is om hetzelfde effect te bereiken en daardoor ook ontwenningsverschijnselen ontstaan. 

Wat zijn opioïden (opiaten), benzodiazepinen en anti-epilepticum? 

Opioïden (opiaten) 

Opioïden (opiaten) of narcotica, zoals bijvoorbeeld heroïne, maar ook morfine, oxycodon, tramadol en buprenorfine werken pijnverminderend. Bijna alle medicatie die behoren tot de opioïden bevatten bestanddelen van ruwe opium. Opium is het ingedroogde melksap van de (opium)papaver. Opioïden (opiaten) hebben geen ontstekingsremmende werking zoals andere pijnmedicatie dat vaak wel heeft, maar dempen pijnklachten via het centrale zenuwstelsel. Dit maakt opiaten ook zo verslavend.

Benzodiazepinen 

Bij benzodiazepinen, ook wel benzo’s, kan gedacht worden aan alle ‘pammetjes’, namelijk medicatie zoals: diazepam, lorazepam en oxazepam. Deze medicijnen worden vooral ingezet als kalmerings- en slaapmiddelen. De valkuil met deze medicatie is dat het, vaak psychische, probleem waarvoor het wordt voorgeschreven door de medicatie niet weggaat en iemand hier dus zelf actief mee aan de slag moet gaan door professionele hulp te zoeken. Het kortdurend gebruik wordt daardoor vaak ook langer dan gewenst is en kan resulteren in een verslaving. 

Anti-epilepticum 

Zoals het woord al doet vermoeden wordt dit soort medicatie ingezet bij onder andere epileptische aanvallen. Echter, wordt dit soort medicatie ook ingezet bij bijvoorbeeld het verminderen van migraine, pijn en manische symptomen. Onder anti-epilepticum vallen: pregabaline, valproïnezuur, gabapentine, clonazepam, carbamazepine en levetiracetam 

Behandeling van een medicijnverslaving 

Wanneer iemand last heeft van een medicijnverslaving is het belangrijk om te werken met een afbouwschema onder begeleiding van een arts. Door het langzaam af te bouwen worden minder afkickverschijnselen ervaren dan wanneer iemand abrupt stopt. Wanneer de medicatie afgebouwd is, kan tijdens een behandeling bij Triora gewerkt worden aan de onderliggende problematiek en worden er handvatten gegeven voor een prettig en zinvol leven zonder medicatie.

Het Triora Model biedt een combinatie van een medische, psychiatrische behandeling met modules gebaseerd op de door de gedragswetenschap ontwikkelde behandelvormen van de reguliere verslavingszorg, zoals: Rationele Emotieve Therapie (RET), Sociale VaardigheidsTraining (SVT) en Terugval Preventie (TVP).

Triora biedt klinische zorg in Den Haag en ambulante (poliklinische) zorg in Den Haag en Rotterdam. Bekijk alle locaties

Twijfel je of je last hebt van een medicijnverslaving? Doe Triora’s drugsverslavingstest. Je kunt jezelf direct aanmelden via onderstaande button.

Het Triora model