Lees hieronder het transscript van de video

Wouter: "Als ik ga terug denken wanneer mijn verslaving, gebruik, is begonnen, is dat eigenlijk al zo rond mijn veertiende. Ik werk op dat moment al op het strand en daar wordt gewoon flink gedronken na afloop van het werk. En dan drink je gewoon bier. En de eerste keer was het wel spannend, maar was het helemaal niet lekker ofzo. Maar de tweede keer wilde ik al gelijk meer en dat kon ik daar gewoon vrij pakken, dus dat resulteerde er ook in dat ik zoveel bier dronk dat ik al bij de buren in de tuin wakker werd. De volgende dag ook gewoon niet meer weten wat er gebeurd is."

Het alcoholgebruik neemt toe

"Ik drink eigenlijk steeds meer. In het begin elk weekend, hoe ziet dat er uit? Ook weer stiekem. Ze waren allemaal nog wat minder streng in het kopen van alcohol, dus het lukte me soms om biertjes te halen en dan zei ik bij de supermarkt dat het voor mijn vader was. En dan dronk ik dat op het schoolplein op. Je raakt snel in situaties, beland in het uitgaansleven, ruzies, onder invloed, al vrij snel ik denk rond mijn zestiende beland je een keer in een dronkenmanscel, nou dat gaat eigenlijk zo door. Achteraf, wat misschien mijn nadeel is geweest, is dat het me nooit zo heel veel uit maakte dat dat gebeurde, op die leeftijd vind je dat eigenlijk alleen maar stoer."

Interesses kwijt door middelengebruik

"Praktisch betekent dat dat ik een hele lange fase mijn hele interesse eigenlijk in school kwijt ben geweest, het interesseerde me niet, waar ik daar voor eigenlijk wel altijd leergierig was en het hoogste na streefde, komt er op een gegeven moment van ‘ja…, waarom zou ik überhaupt naar school gaan? Als ik ook geld kan gaan verdienen en kan gaan feesten en mijn middelen kan gebruiken.

Ik heb twee keer erg op het randje gelegen in het ziekenhuis, zelfs op de intensive care gelegen en dat had ook weer heel anders kunnen aflopen. Het promillage wat ik alleen al toen had, dat de doktoren zeiden: ‘je had net zo goed in een coma kunnen raken, we begrijpen het ook niet.’  Maar daar sta je helemaal niet bij stil, je gaat gewoon weer door. Mijn ouders toen nog, mijn omgeving, heeft ook vaak een telefoontje gekregen van: ‘hij ligt in het ziekenhuis’ of ‘hij zit nu vast en dit en dat is er gebeurd."

Alcohol en drugs veranderde zijn karakter

"Mijn hele karakter was veranderd, van toch denk ik redelijk aardig, sociaal, zat ik in zo een bubbel dat ik wel bijdraaide en de rest, zeker mijn naaste om mij heen, die kunnen dood vallen. Dat interesseert me niet. Het is een aantal malen dus ook voorgekomen dat mijn  omgeving een week of drie geen contact met me heeft gehad. Dan had ik mijn telefoon weggegooid. Kan je voorstellen hoe ziek je in je hoofd bent, dat je je telefoon weggooit, dat je hem niet gewoon uit zet. Nog steeds zeggend er is met mij niks aan de hand. En ik zag ondertussen in de spiegel dus elke keer die persoon voor me waar dus wel wat mee aan de hand was, meer dood dan levend, die persoon in de spiegel durfde ik niet eens aan te kijken."

Veel verloren door alchol, drugs, maar ook gokken

"Dat hielp mee en wat eigenlijk ook wel de laatste stap is geweest en ik moet hier ook wel expliciet daar bij noemen dat ik zwaar gegokt heb en daar ook wel veel verloren in heb en ik dat altijd wel in het geheim deed. En dat ik ook wel op het punt kwam van, van mij hoeft het allemaal niet meer zo, van misschien wil ik wel helemaal niet meer zo leven of wat dan ook, wat dan weer een vrijbrief geeft om door te gaan in je verslaving. Ik denk, gelukkig heb ik niet een depressieve inslag van mezelf, maar ik denk wel ja, dit gaat niet de goede kant op. En niet dat ik dan concreet daar plannen in maakte, maar op een gegeven moment gaat het wel zo voelen van als het dan toch gaat gebeuren dan hoef ik in ieder geval niet meer te vechten of zo iets. 

Verslaving haalt absoluut je donkere kanten in je naar boven, daar ben ik van overtuigd."

Nuchter, clean en happy 

"En nu verder, ja waar ik over praat, ik ben alweer bijna tien jaar nuchter, clean en happy. Zie ik ook wel bepaalde ironie in waar ik nu hartstikke blij mee ben , dat dat vroeger datgeen was waar ik heel erg tegen aan schopte. En wat bedoel ik daar mee? Het huisje , boompje, beestje idee.  Was nooit voor mij gelegd zei ik altijd. Er zijn altijd wel veel vriendinnen geweest, maar vluchtig. Het trieste was dat als iets serieus werd of dat ik een meisje leuk vond verantwoordelijkheid moest nemen dat ik het uit de weg ging.

Nu ben ik alweer een aantal jaar getrouwd. Heb een dochter van ruim twee, daar heel erg blij mee. Het allerbelangrijkste wat het mij denk ik gebracht heeft is dat er een bepaalde balans is, dat ik weer rust in mijn donder heb en die is er nooit geweest. Er is altijd het gejaagd en weer weg moeten gaan, van het een naar het andere, aan het rekenen in je hoofd van hoeveel geld heb ik nog, wat kan ik daar voor doen, welke leugen heb ik nu weer verteld? Dat dat er niet meer is. Ik kan eerlijk zijn en dat is heel wat waard, vergeleken met wat je had."