Ze is natuurlijk blij dat haar man niet meer gebruikt en dat het goed met hem gaat, maar ze zit ook met het nodige oud zeer dat naar boven kwam en kreeg uiteindelijk zelfs een burn-out. Om hun relatie te verbeteren besloten Nienke en haar man met de relatiegroep bij Triora te beginnen. Ook deed Nienke mee met de familiedagen in Ossendrecht. Hoewel er nog de nodige hobbels te nemen zijn heeft dit Nienke een hoop opgeleverd.

Gemengde gevoelens

Nienke kwam er pas na lange tijd achter dat haar man Ronald (dit is niet zijn echte naam) verslaafd was. Zij had wel het gevoel dat er iets niet klopte en er waren financiële problemen. Toen Ronald haar vertelde dat hij verslaafd was had Nienke gemengde gevoelens. “Het was ergens ook een opluchting dat ik wist wat er aan de hand was. Ik was natuurlijk boos op hem, maar had ook zelfverwijten, dat ik het niet eerder had gezien. Ik voelde me ontzettend bedonderd en wilde dat hij er iets aan ging doen. Ik zag iemand die zich nergens meer voor interesseerde, zelfs niet voor zijn kinderen, terwijl hij dol op hen is. Op een gegeven moment heb ik gezegd: ‘Zoek het maar uit, jij moet iets doen, je gaat het huis uit’ Door alles voor hem te regelen, hield ik het alleen maar in stand."

Veel steun van familie

Ronald volgde eerst ergens anders een programma, maar viel keihard terug. Hij liet zich opnemen bij Triora. “Hij is in totaal 13 weken weg geweest. In die periode moest ik het thuis alleen redden, met twee jonge kinderen en een onregelmatige baan. Gelukkig had ik veel steun van mijn familie. Toen Ronald weer thuis was, zat hij eerst alleen maar bij meetings. Ik had iets van ho eens even, wij zijn er ook nog. Ik had het idee dat ik overal voor moest zorgen en kreeg uiteindelijk een burn-out.”

Familiedagen in Ossendrecht

Nienke had zich inmiddels aangemeld voor de familiedagen. In Ossendrecht komen familie en partners van Triora patiënten bij elkaar om over hun ervaringen en gevoelens te kunnen praten. “Dat was heel bijzonder. Voor mij was het al heel prettig om er even uit te zijn, een paar dagen rust te hebben. Het is goed om verhalen van anderen te horen, dat je denkt dat herken ik ook. Je leert ook veel over jezelf en de parallellen tussen de verslaafde en zijn naaste. Het is belangrijk om voor jezelf te zorgen. Ik kan het iedereen aanraden. Voor mij was het belangrijk om niet in dat cirkeltje van verwijten en boosheid te blijven hangen. Je komt heel dicht tot andere mensen, ziet dingen bij elkaar.”

De relatiegroep

Nienke en Ronald besloten om ook deel te nemen aan de relatiegroep bij Triora, eerst individueel en daarna de relatiegroep. “We merkten dat de communicatie moeilijk was. Ik kon niet begrijpen dat ik mezelf had laten voorliegen. Je gelooft iemand, omdat je van hem houdt. Eerlijkheid en vertrouwen zijn voor mij heel belangrijk. Dat vertrouwen was weg.” De relatiegroep heeft veel voor hen betekend. “Het heeft ons uit een neerwaartse spiraal gehaald. Toen we in de relatiegroep zaten merkten we dat we al zo veel geleerd hadden. We deden ook dingen goed. Het is fijn dat je samen echt bezig bent om dingen aan te pakken. We zijn keihard aan het werk en we komen ook ergens.”

Vooruitgang

Tijdens de relatiegroep kwam Nienke er ook achter dat ze zwaar over haar eigen grenzen was gegaan. “Marike, die ons begeleidde, zei: 'hoe lang ga je dit nog volhouden?' Ik was continu aan het zorgen, ik ging steeds harder rennen, ook om maar niet te hoeven stilstaan bij mezelf. Ik heb allerlei signalen genegeerd. Zo kwam ik in een burn-out.”

Inmiddels gaat het weer beter met Nienke en ook in de relatie met Ronald is er vooruitgang. Nienke merkt dat er nog wel veel oud zeer zit, dat met name de laatste maanden naar boven komt. Daarom gaat ze binnenkort ook weer een traject in met een psycholoog. “Ik moet die gevoelens niet wegstoppen, maar ik wil er ook niet in blijven hangen. Ik doe nu ook aan yoga, dat is heel prettig. Ik ben ook een paar keer bij de Al-Anon geweest (een zelfhulpgroep voor familie en partners van verslaafden), dat was ook goed, maar op een gegeven moment werd het ook wat veel. Ik was er even klaar mee. Hoewel het nog niet allemaal rozengeur en maneschijn is in onze relatie, zie ik wel echt vooruitgang. We zijn weer in gesprek en er is echt wel een basis waar we op verder kunnen. De familiedagen en de relatiegroep heeft ons een stuk verder gebracht. Ik ben ook heel blij met de begeleiding die we hebben gekregen.”