"Triora heeft me duidelijk gemaakt dat ik niet met drank kan omgaan. Mijn agenda bestond alleen nog maar uit drank. Maar als mensen tegen mij zeiden drink je niet te veel was ik heel verbaasd." Marcel Hinze is bij Triora de confrontatie met zijn verslaving aangegaan en heeft tien jaar bewoners van Triora geholpen om hun gevoelens op het witte doek te zetten en was ook een gewaardeerd lid van de cliëntenraad.

De basis voor herstel

Toen hij in 2005 bij Triora voor een intake kwam, waar de behandeling toen nog 3 maanden duurde, zei hij tegen de intaker: "Een maand lijkt mij wel voldoende." Marcel was 3 maanden opgenomen geweest in Zoetermeer en zag nog eens 3 maanden in een kliniek niet zitten. Uiteindelijk heeft hij het toch maar afgemaakt en is daar nog altijd dankbaar voor. "Bij Triora heb ik de basis gelegd voor mijn herstel. Het hele proces van kliniek en herstelperiode heeft een meerwaarde opgeleverd. Ik heb geleerd om beter met mezelf om te kunnen gaan. De psychologe zei destijds bij Triora: 'je moet weer eens normaal gaan doen'. Ik vond normaal burgerlijk, gezapig, ik was een kunstenaar. Maar met normaal bedoelden ze, je moet weer jezelf worden. Als je stopt met drinken krijg je jezelf weer terug."

Alcohol was mijn medicijn

"De laatste periode van mijn drankgebruik was een verschrikking. Mijn leven bestond alleen nog maar uit drank. Het was voor mij een medicijn geworden. Ik moest 's ochtends eerst een paar blikjes bier drinken zodat mijn handen niet meer trilden. En daarna nog een flinke bel wodka. Ik was de hele dag bezig niet te trillen. Ik at ook bijna niet meer. Triora was voor mij een eye-opener. In het begin vond ik het trouwens niks. Dat gepraat over een hogere macht, ik dacht wat heeft dat met mijn probleem te maken. Maar dat veranderde snel. Toen ik wegging heb ik mezelf beloofd: het is einde oefening, punt uit. Sindsdien heb ik geen druppel meer gedronken.'

In het begin had Marcel het soms nog wel moeilijk, maar hij wilde niet terug naar die donkere periode voor Triora."Ik zeg vaak soms nog wel tegen patiënten: denk terug aan de laatste maand van je verslaving. Wil je daarnaar terug. Je moet willen veranderen, anders blijf je hangen in oude gewoontes. Je moet het anders doen, met de nadruk op doen. Je kunt er over nadenken en filosoferen, maar het gaat om het doen."

Dankbaar

Marcel was de afgelopen 14 jaar elke zondag te vinden bij de Anonieme Alcoholisten (AA) in Scheveningen en sponsorde een hoop mensen. Nog steeds is hij dankbaar dat hij niet meer afhankelijk is van de drank. "Kijk, je hebt 10.000 redenen om te drinken en maar 1 om het niet te doen. Ik kan altijd een reden vinden om te drinken. Herstel begint met acceptatie, dat het niet meer kan, dat je er niet mee om kan gaan." Marcel is ook blij dat hij door het geven van de creatief module en het werk voor de cliëntenraad iets terug kon doen voor Triora. "Ik draag Triora een warm hart toe, het heeft mij heel erg geholpen. Ik heb mijn leven weer terug."

Mooi of lelijk is niet aan de orde

10 jaar geleden benaderde Michel Odufré, de oprichter van Triora, Marcel met de vraag of hij met bewoners wilde schilderen. Marcel hoefde daar niet lang over na te denken. Het was ook een logische keus. Marcel is schilder, gaf les aan studenten en is ervaringsdeskundig. "Ik deed het met veel plezier. Hier kunnen mensen hun emoties kwijt op papier. Het maakt niet uit wat er op staat."

"Mensen zeggen vaak: 'Ik ben helemaal niet creatief'. Maar als het ging om aan hun spullen te komen waren ze heel creatief. Het gaat er helemaal niet om of je talent hebt. Niet zeuren, gewoon doen. Mooi of lelijk is niet aan de orde. Het gaat puur om het gevoel. Voor patiënten is het belangrijk om hun gevoel kwijt te kunnen. Je hebt een wit vel papier en je mag precies doen wat jij wil. Het is een afgebakend stuk wat van jou is. Dat is een enorme vrijheid en dat probeer ik over te brengen. Als dat bij 1 of 2 patiënten lukt, ben ik al een heel eind."